Bir zamanlar hepimiz aynı gemideydik!..

 

Süslü Sülü takdimnamesi

Süslü Sülü derler başı cıbıldak

Çenesi hiç durmaz pek de cıvıldak

Rüzgar esmesine göre fırıldak

Podyumdan inmeyen Süslü Sülüman

Kanlı bir tarihin kirli suratı

Karanlık sahnedeki küsüratı

Meydanı boş buldu ondan cüreti

Havalı civalı püslü  Sülüman

Hesap da soracaktı olsaydı mert

Ona namuslu  diyen kafadan  pert

Birazcık utansa olmazdı namert

Durmadan çürüyen paslı Sülüman

İşçi emekçiye kafa göz dalan

Ardında çeteler yapıyor talan

Bir doğru söylese bini de yalan

Pisletmiş altını bezli Sülüman

İki üç torbacıyı yakaladı

Mücadele diyerek kakaladı

Uyuşturucudan  pay cukkaladı

Yalan dolan iki yüzlü Sülüman

Her türlü pislikte var onun adı

Bin defa yıkandı temiz çıkmadı

İpe gönderir namuslu her kadı

Aynalara düşkün nazlı  Sülüman

En önden gidiyordu cakası

Reis olmaya açmıştı makası

Lakin Peker'in yoktu hiç şakası

Kapandı çenesi sözlü Sülüman

Ziyaiyem aldım elime gayda

Böyle keltoş başa tarak ne fayda

Bütün suçlarını geçirdim kayda

Daha çok çıkacak pozlu  Sülüman

 

Melih Gökçek taşlaması

 

Nasıl tarif etsem bilemem seni?

Parsel parsel şol  Ankara'yı satan,

Hırsızın, arsızın önde gideni,

Çamuru, yalanı desteksiz atan...

Yüzü yok ama dili papuç gibi,

Edepsizliğinin yok sanki dibi,

Oynar yine de mağduru, garibi;

Susmak bilmeyen, konuştukça batan..

Herkese attın fetö iftirası. 

Ama çıktın fetöcünün alası! 

Ülkeye çeyrek yüzyıl  baş belası;

Ama Ankaralı, bu senin hatan! 

Dinazorlar diktin ocağımıza, 

Haraç koydun kabı kacağımıza, 

Bomba bırakıldın kucağımıza;

Bre soysuz! Allah ile aldatan! 

Fişkiye kırıldı diye yas tuttu,

Yemedi içmedi tekmil somurttu,

Lakin Ankapark'ı  milyarlar yuttu,

Besmeleyle çalıp çırpan, şarlatan!..

Ziyai der: Yok Allahın sopası. 

Kızarsa gönderir bir baş belası, 

Tanrı cezası! T-Rex'in sıpası! 

Tek dileğim var: zındana atılman!..

Hazret-i Makam

 Ona  tapana başka tanrı lazım değil

Din de iman da vicdan da hazreti makam

Sana nasip olursa  saygı ile eğil

Dün eşek olsan da bugün sensin sadrazam

Ne vicdanları yıktın ne namuslar bozdun

Ne nimetler ihsan etti nasıl da azdın

Yalandan dolandan kendine tarih yazdın

Dünya yıkılsa bile sürmeli bu nizam

Oturunca sanırsın kendini yaradan

Dalkavuklar el pençe;haber ver paradan

İster oradan çal, istersen çırp buradan

Herşey ganimet makamdan öte yok azam. 

Bol makam mevki dağıtır akıllı hünkar

Bilir namusludan çok namussuzu var

Hepsini birbirine ar değil suç bağlar

Günah da azalır vakti gelince kıyam

Ey hazreti makam sen nelere kadirsin

Namus haysiyet bozmada pek de mahirsin

Yılanla akreple süslü bir cevahirsin

Gelene ağam dersin gidene de paşam

Ziyai der dağılmaya yüz tutan millet

Tapınır mevkiye makama; budur illet

İstikbal sandığı şeydir alçalma, zillet

Düşer kalkamaz; gelse de nizam, intizam